Królestwo Valhalli

Valhalla była nordyckim odpowiednikiem chrześcijańskiego raju, w którym najbardziej zasłużeni w boju wojownicy mogli zaznać odpoczynku po chwalebnej śmierci. Valhalla była pałacem Odyna – najwyższego Boga według mitologii nordyckiej. Pałac posiadał 540 bram, a jego ściany pokryte były zewsząd złotymi włóczniami.

Przeczytaj również: Wycieczki autem, czyli górą niezależność

Raj nordycki odbiegał od chrześcijańskiego wizerunku krainy wiecznego szczęścia. Według chrześcijan dusza po śmierci wędruje do krainy wiecznego spokoju, gdzie to, co było na ziemi staje się bezwartościowe. Wizja raju według ludzi północy była zupełnie inna.

Przeczytaj również: Świat stoi otworem

W Valhalli za dnia przez cały czas toczyły się bitwy, a wieczorami ucztowano. Świadczy to o tym, ze marzeniem każdego nordyckiego wojownika było nigdy nie przestać walczyć. Obietnica wiecznej walki była spełnieniem marzeń dumnych i dzielnych wodzów, których sensem istnienia była wojna.

Przeczytaj również: Urok rodzimych gór

Według mitologii w ostatnim dniu świata wszyscy wojownicy, którzy przebywają w Valhalli zejdą na ziemię, by stoczyć ostateczną walkę ze złem.