Drawieński Park Narodowy

Przemierzając województwo zachodniopomorskie, nie sposób nie udać się do Drawieńskiego Parku Narodowego. Jego powierzchnia wynosi ponad 11 hektarów. Początki tego parku sięgają lat 90. XX wieku. Znaczną część powierzchni zajmują wody. Wśród nich najbardziej powszechne są rzeki i jeziora, które często posiadają strome brzegi. Dość powszechne są także stawy oraz torfowiska. Pewną część parku zajmują lasy. Najpowszechniejsze gatunki drzew, które występują na terenie parku, to przede wszystkim dęby oraz buki.

Charakterystyczna jest roślinność parku. Wynika to z tego, że część roślin zalicza się do zanikających. Jest to m.in. rosiczka, storczyki czy żurawiny. Do fauny Drawieńskiego Parku Narodowego zaliczyć można sarny, dziki, lisy, jelenie czy żółwie błotne. Dość typowe są tutaj także gatunki rzadkie, jak np. bobry, wydry, bociany czarne. Turyści mogą przemierzać liczne szlaki, których rozpiętość sięga aż 60 kilometrów.

Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego znajduje się także kilka pól biwakowych.